Risicomanagement krijgt opmerkelijk veel belangstelling. In vakbladen blijkt steeds weer dat
er sprake van een groeiende interesse is. De voorstelling van zaken in artikelen is gebaseerd op de vooronderstelling dat
risicomanagement nieuw is en nog ingevoerd moet worden. Bij dat uitgangspunt wil ik enige kanttekeningen plaatsen.
Ik beschouw achtereenvolgens de relatie tussen projectmanagement en construeren versus risicomanagement.
Daarna ga ik in op impliciet en expliciet risicomanagement. Tot slot volgen enkele conclusies.
Projectmanagement als risicomanagement
De kern van projectmanagement ligt in het faseren van een realisatieproces. Er worden nadrukkelijk
beslismomenten ingebouwd op tussenresultaten.
Waarom wordt er niet gewoon begonnen met werken en wachten we niet lekker
het eindresultaat af?
Antwoord: omdat we er weinig vertrouwen in stellen dat het eindresultaat dan ook overeenkomt met
de oorspronkelijke uitgangspunten en dat het resultaat wordt gehaald binnen de gestelde randvoorwaarden.
Projectmanagement
is een methode van werken waarmee wordt gepoogd te borgen dat wèl aan de voornoemde voorwaarden wordt voldaan. Projectmanagement
richt zich op de beheersing van het werk en de randvoorwaarden.
Bij risicomanagement wordt het risico gemanaged door voor gesignaleerde risico´s vast te stellen
hoe de kans van optreden van het risico of de gevolgen bij optreden moeten worden beheerst. Immers een risico wordt doorgaans
gedefinieerd als de kans van optreden maal het gevolg bij optreden:
Risico = Kans x Gevolg
Risicomanagement is dan het beheersen van kansen op en gevolgen van risico´s.
Bij uitvoering van een project zijn er legio risico´s. Samengevat komen deze er op neer dat
er kansen bestaan dat het beoogde resultaat niet wordt gerealiseerd en dat realisatie van het project niet binnen de randvoorwaarden
gebeurt.
Ongeacht de omvang en ernst van de gevolgen geldt dat bij het optreden van de risico´s het project niet succesvol
is. Het falen van projecten wordt bestreden door structurering van de werkzaamheden via fasering en het inbouwen van beslismomenten.
Kortom het risicomanagement wordt ingevuld door te kiezen voor een projectmatige aanpak.
Vandaar dat gesteld kan worden dat projectmanagement op zich een vorm van risicomanagement
is.
Projectmanagement = Risicomanagement
Construeren als risicomanagement
De angstdroom van een constructeur is dat zijn constructie bezwijkt. Met alle ellende die
daarbij komt. Het bezwijken van constructies kan tot levensbedreigende situaties voor soms grote groepen mensen leiden.
Het construeren bestaat uit het ontwerpen van de constructie en het berekenen van alle voorwaarden
waar een constructie aan moet voldoen. De toetsing bestaat uit een controleberekening. De constructie als geheel wordt op
sterkte en stijfheid gecontroleerd. Daarna volgen de delen.
Bij een stalen brug wordt elke balk doorgerekend, elke lasnaad
en elke andere verbinding.
De berekeningen tonen aan dat binnen de gestelde rekenregels de constructie niet zal bezwijken.
Een groot deel van de constructieactiviteiten is dus gericht op het bestrijden van het risico op bezwijken.
In feite is er sprake van een vorm van risicomanagement die zich er op richt de kans op bezwijken
te minimaliseren. Uiteraard speelt hier altijd een economisch motief mee. Geen enkele constructie wordt onnodig zwaar gemaakt.
De kans op bezwijken wordt beheerst. Deze kans wordt teruggebracht tot een aanvaardbaar niveau.
Uitgangspunt voor berekeningen vormen kerngegevens over materialen en het gedrag van onderdelen
wanneer ze op een bepaalde manier worden toegepast.
We kennen de druksterkte van bepaalde soorten staal en bepaalde betonmengsels door proefondervindelijk
onderzoek.
De treksterkte van staal wordt bepaald aan de hand van trekproeven, de druksterkte van beton door drukproeven,
enzovoorts.
Bij al die drukproeven is sprake van een gemiddelde waarde. Rond die gemiddelde waarde zal een spreiding optreden.
In een grafiek heeft zo´n spreiding de vorm van een Gauss-kromme. Zie afbeelding.
Als rekenwaarde voor de sterkte van een materiaal wordt doorgaans een waarde genomen die boven
het gemiddelde ligt. Veiligheid voor alles, nietwaar! De kans op falen van het materiaal wordt daarmee beperkt. Risicomanagement,
dus!
In de berekening van de krachten die op een constructie optreden wordt gerekend met normen.
Er zijn normen voor vloerbelastingen, windbelastingen, verkeersklassen, enzovoorts. Ook deze normen zitten aan de veilige
kant. De windbelasting die een gebouw aan zee heeft te doorstaan is redelijk bekend. De constructie moet die windbelasting
kunnen weerstaan. Maar, uit de statistieken weten we wel welke windbelastingen historisch zijn opgetreden, we weten niet of
dit in de toekomst zo zal blijven. Wie durft te garanderen dat Nederland nooit gebukt zal gaan onder een tropische orkaan?!
Goed, wellicht een iets overdreven voorbeeld, maar toch… De normen voor windbelasting worden aan de veilige kant vastgesteld.
Ten slotte moet bij berekening met verschillende veiligheidsfactoren worden gerekend. Dat
is bij het maken van een constructieberekening de meest expliciet waarneembare vorm van risicomanagement.
Risicomanagement maakt dus integraal deel uit van het construeren!
Construeren = Risicomanagement
Impliciet risicomanagement
Uit het voorgaand mag duidelijk zijn dat ik niet van mening ben dat risicomanagement als zodanig
nieuw is binnen het projectmanagement. Bij het projectmanagement rond constructieactiviteiten geldt dat nog meer.
Dan is er nog de projectmanager. Niet alle projectmanagers zijn goede projectmanagers. Maar
de meer ervaren projectmanagers zijn voortdurend bezig met afwegingen als:
 |
Wat als…? |
 |
Wat kan er mis gaan? |
 |
Wat zijn de gevolgen van… |
 |
Enzovoorts |
Deze vragen worden soms expliciet behandeld. Veel vaker echter zullen deze vragen zich afspelen
in het hoofd van de projectmanager. Dit noem ik impliciet risicomanagement.
Ik erger me er wel eens aan wanneer mensen roepen dat binnen een bepaald project niets aan
risicomanagement is gedaan. Als ik weet dat er een ervaren projectmanager op zit, weet ik eigenlijk zeker dat er ook impliciet
risicomanagement wordt bedreven.
Expliciet risicomanagement
Blijft over de categorie expliciet risicomanagement. Dit is de categorie van de gestructureerde
methoden. Dit is vaak de categorie waar de artikelen over gaan. Dit is een categorie die nuttig is en aandacht verdient. Het
is echter ook een categorie die in mijn ogen slechts zelden meerwaarde oplevert of verassende resultaten.
Mensen die diep in een bepaalde materie zitten vinden altijd dat anderen daar te weinig aan
doen. Met name de eindverantwoordelijken schieten in hun ogen altijd schromelijk te kort. Een projectmanager zou in hun ogen
bijna al zijn tijd aan risicomanagement moeten besteden.
Nonsens natuurlijk, een manager moet zoveel aspecten managen,
dat hij hopeloos zou falen wanneer hij teveel tijd aan één aspect zou besteden.
In grotere projecten is vrijwel altijd sprake van een taakverdeling.
In het PM3-model maak ik onderscheid tussen de ribben projectleiding, ontwerpleiding en projectcontrol.
Projectmanagement
en het construeren zijn een vorm van risicomanagement. In die zin is risicomanagement onderdeel van de “natuurlijke”
activiteiten binnen de ribben projectleiding en ontwerpleiding.
Het impliciet risicomanagement is zonder twijfel het domein
van de projectleider. Daarnaast zou het een attitude van elke projectmedewerker moeten zijn.
Het expliciet risicomanagement
zie ik als een taakveld binnen de ribbe projectcontrol.
Samenvattend
Projectmanagement is een invulling van risicomanagement.
Aan het construeren liggen allerlei
risicomanagementactiviteiten ten grondslag.
In de attitudes van de ervaren projectmanager moet impliciet risicomanagement
vanzelfsprekend zijn.
Het risicomanagement dat veel aandacht krijgt is het expliciet risicomanagement. Dit is het domein
van de projectcontroller.